POSŁANIE BOŻONARODZENIOWE 2024

07.01.2025 15:40

CERKIEW PRAWDZIWIE PRAWOSŁAWNYCH CHRZEŚCIJAN GRECJI

ŚWIĘTY SYNOD

Nr. prot. 3377 Ateny, 17/30.12.2024

POSŁANIE BOŻONARODZENIOWE 2024

Вeсь вопл0щсz во ўтр0бэ тве0й, преч?
таz, хр
c
т0съ бг ъ, безъ сёмене роди1сz: не стерпё бо
 
свои1хъ рyкъ созда1нїе зрёти t льсти1вагw мyчимо, прін1де рабозрaчнымъ џбразомъ, человё-
ческій р0дъ и збaвити.
 
- Bogorodiczen, 2 kanon, utrenia św. Mikołaja, Pieśń 6, Minieja 6 grudnia

 

 

Umiłowani w Narodzonym Panu Ojcowie i Bracia,

Bóg Słowo, nasz Pan Jezus Chrystus, zgodnie z wolą Ojca i pomocą Ducha Świętego,

zstąpił, nie umniejszając wysokości swojej Boskości, do najczystszego łona Bogarodzicy

zawsze Dziewicy i „zamieszkał między nami” (Jana 1:14).

Albowiem „łono” Bożego „miłosierdzia” (Łk 1,78) nie mogło znieść męki nieszczęsnego stworzenia, stworzenia stworzonego przez Boga, człowieka czcigodnego, zniesławionego przez diabła zwodziciela i schwytanego w jego okrutną tyrańską niewolę.

Miłość Boga, która nie ma miary ani końca, urzeczywistniła doskonały plan odnowienia; plan boskiej mądrości i mocy, niezrównany i nieporównywalny pod względem wielkości i boskiego piękna.

W Credo wyznajemy, że Syn Boży „dla nas, ludzi, i dla naszego zbawienia” zstąpił z

nieba i przyjął ciało „z Ducha Świętego i Maryi Dziewicy”.

Oczywiście nie było to jakieś lokalne przemieszczenie i przejście, które miało miejsce

u Boga, ale Boska łaskawość. Słowo, nie zmieniając swojej Boskości, zaakceptowało to,

czego wcześniej nie miało: stało się człowiekiem i żyło z ludźmi na ziemi. Bóg-Człowiek

Chrystus ukrył całą chwałę Boskości za zasłoną ciała, którą przyjął od Najświętszej Bogurodzicy Maryi.

Ten wyjątkowy cud Boskiej dobroci całkowicie przewyższa nas i po prostu czcimy go

z czcią i dziękczynieniem. Całe stworzenie przynosi niewysłowioną wdzięczność, ale my

przynosimy „Dziewicy Matce”, chwałę i uwielbienie naszej rodziny, radość, wesele, pocieszenie i naszą nadzieję!

W Chrystusie, w Boskim Dzieciątku z Betlejem, od samego początku objawiają się i

podkreślają przeciwieństwa boskie i ludzkie, dla wypełnienia przekraczającej umysł Tajemnicy Boskiego Spojrzenia: pokora w chwale, cierpienie w radości, śmierć w życiu!

• * *

Umiłowani bracia,

To są właśnie główne cechy wyróżniające każdego wiernego członka odnowionej

ludzkości.

Były to także charakterystyczne cechy Dziewicy Marii, pokornej Niewiasty i Przeczystej,

która stała się „Niebem i Świątynią Boskości”.

Te sprzeczne cechy charakteryzowały nie tylko świętych apostołów, ale także wszystkich prawdziwych członków Kościoła Chrystusowego, o których wspaniale mówił krótko

wielki apostoł pogan, Paweł. Słudzy Boży przedstawiają się: „wśród czci i pohańbienia,

przez dobrą sławę i zniesławienie. Uchodzący za oszustów, a przecież prawdomówni, niby

nieznani, a przecież dobrze znani, niby umierający, a oto żyjemy, jakby karceni, lecz nie

uśmiercani, jakby smutni, lecz zawsze radośni, jakby ubodzy, a jednak wzbogacający wielu,

jako ci, którzy nic nie mają, a posiadają wszystko.” (2 Kor. 6:8-10).

Jeśli to wszystko nie stanie się – w pewnym stopniu i w jakiś sposób – naszym osobistym doświadczeniem, naszą własną historią i naszą własną prawdą, naszym własnym mistycznym niedzielnym życiem krzyża, to nie jesteśmy prawdziwymi uczniami Chrystusa i

nie świętujemy prawdziwie Boskiego ucieleśnienia. Jeśli zatrzymamy się tylko na tym, co

stanowi ludzki, historyczny, rytualny, psychologiczny, emocjonalny, kulinarny, turystyczny,

romantyczny itp. aspekt świętowania i nie możemy szczerze powtórzyć powyższych świętych słów apostolskich jako zakończenia naszego chrześcijańskiego życia i egzystencji, to

nie znamy jeszcze prawdziwego Bożego Narodzenia, jak to niestety ma miejsce w przypadku większości nominalnie chrześcijańskiego świata.

• * *

Umiłowani Bracia,

Pan nasz Jezus Chrystus jest naszym jedynym Zbawicielem i Odkupicielem. Sprowadził nas z niebytu do istnienia, abyśmy mogli uczestniczyć w Jego darach, stać się uczestnikami Jego życia, stać się „podobni” do Niego (1 Jana 3:2), bogami z łaski, powołani do

„jedności” (1 Kor. 1:9) wraz z Nim, wiecznie „błogosławieni” (Mt 25:34) w Jego niekończącym się Królestwie.

Wszystko to zostało nam dane i wprowadzone w życie wraz z Jego Bożym narodzeniem i odkupieńczym dziełem dla nas wszystkich bez wyjątku. Nie zamieniajmy boskich

darów i boskich oczekiwań na nic innego w tym świecie zepsucia i oszustwa.

Bądźmy mocni w wierze i cnocie, aby poniższa nauka apostolska stała się dla nas niezmiennym przewodnikiem aż do końca naszego ziemskiego życia: „Czuwajcie, trwajcie w

wierze, bądźcie odważni, bądźcie mocni. Niech wszystko u was się dzieje z miłością” (1 Kor

16,13-14); „A Bóg pokoju będzie z wami” (Flp 4,9). Amen!

Chrystus się narodził!

ŚWIĘTY SYNOD

Arcybiskub

+ Kallinik Ateński

Członkowie

+ Gerontij Pirejski i Salaminski

+ Chryzostom Attyjski i Beocki

+ Grzegorz Sołuński

+ Focjusz Dimitriadski

+ Mojżesz Toroncki

+ Dymitr Amerykański

+ Ambroży Filipski i Maronijski

+ Cyprian Oroposki i Filijski

+ Klemens Laryski i Platamonski

+ Ambroży Metoński

+ Awksentij Etnijski i Portlandzki

+ Christodul Teopolski

+ Maksym Pelagoński

Biskupi-wikariusze

+ Daniel Nikopolski (Dżakartyjski)

+ Kallinik Talantyjski

+ Benedykt Astoryjski